Dutch interior painter II

Mijn vriendin was vanmorgen op de school van mijn zoontje op een ouder bijeenkomst. Toen ze vertelde dat ze sinds kort werkeloos was en dat haar vriend (ik dus) kunstenaar was zei de juffrouw van de school:"Oh maar dan leven jullie van twee uitkeringen!". Gelukkig niet. Zo heb ik net een opdracht voltooid die zich moest afspelen in de Drie Gezusters ( het plaatselijk grand café)
Dit soort dingen vind ik geen straf en ik verdien er ook een inkomen mee, wat wil een mens c q kunstenaar nog meer.


Titel: "Jasper in de Drie Gezusters"

Dutch interior painter

Behalve buiten schilder ben ik ook nog docent op de klassieke academie. En dat speelt zich
meesttijds binnen af. En aangezien ik ook nog de hoogmoed had om een paar jaar geleden bij een van de oprichtings vergaderingen te roepen dat ik de studenten wel even perspectief zou bij brengen, zit ik daar nu mooi aan vast. Nu wil het geluk dat ik mijn oude docent perspectief ben tegen gekomen. Dhr D. Wanders, die zo vriendelijk was om mij eens flink bij te scholen. Het effect van dat soort dingen en perspectief in het bijzonder is dat je niet meer gewoon ergens een kopje koffie kan drinken. Overal waar je kijkt drinkt de ruimtelijke wereld zich aan je op.


Dus dan krijg je dit soort tekeningen. Maar je hebt wel meteen een leuk huiswerk voorbeeld.
"Drie Gezusters vanaf het raam gezien"

De laatste mooie dag van 2009

Oefening baart kunst zullen we maar zeggen. Want ik kon het niet laten om weer terug te gaan naar mijn oude stek op de steiger van het restaurant de twee Provinciën aan het Paterswoldse meer. Met het licht in de rug en de reflectie van de zeilen in het water. Hetzelfde standpunt en onderwerp als in juni maar toch geeft het een andere indruk door de zon die een stuk lager staat.
Ook de sfeer van deze dag is niet te vergelijken met die in juni. Toen was er een al beweging en in de lucht en op het water, nu een lome rust en de zeilboten hebben moeite om vooruit te komen.


Na een donderdagmiddag rond gelopen te hebben in weer en wind met het schetsboek kon ik gelukkig de dag daarop aan de gang. In twee sessies heb ik het schilderij gemaakt.

De dag van de dressuur

nr112 September was de dag van de parcours, vandaag werd de dressuur gereden. Deze foto laat het terrein zien waar de rijders warm reden en door de bomen ziet men het veld waar de dressuur wordt afgewerkt. Op de voorgrond de eerste opzet, snel gedaan nadat de laatste buien waren overgedreven. Dit soort onderwerpen drijft de schilder in tijdnood omdat het weer niet meewerkt en de manifestatie niet lang duurt. Dus geen tijd voor treuzelen en direct aan de slag.

nr2Dit is de situatie in het wisselende september licht. De eerste herfstige dag met harde en koude wind, waar ik niet op gekleed was.

nr3

Het resultaat waar ik waarschijnlijk nog wat aan moet doen omdat ik eerder moest ophouden omdat de wind te hard werd.

Parcours te Annen

Vandaag, 12 september ben ik naar Annen geweest in het kader van een schilder project om iets in of om het Drents brink dorp te schilderen. Ik had er al eerder van de week rond gedwaald maar kon niet mijn draai vinden. Maar vandaag viel ik met m'n neus in de boter. Ik kwam aanrijden en zag dit tafereel door de bomen. Het is de start plek waar de meisjes met hun paarden moeten wachten om het parcours te kunnen rijden. De hindernissen op de voorgrond heb ik weggelaten. Zonlicht, bomen aan de brink en de wachtende paarden moesten voldoende zijn.

De schilder en zijn droogdok

Vorig jaar tijdens een uitstapje met buitenlands bezoek struikelde ik over een nieuw schilder onderwerp. En tot mijn verbazing ook nog onaangeroerd door de collega's uit het Noorden. Een prachtig droogdok in Lauwersoog. Vol in gebruik en daardoor ook levendig.
Pas dit voorjaar kwam ik er toe om terug te keren en het onder handen te nemen.

Na wat verkennende compositie schetsjes gekozen voor een verdeling met de boot links van het midden en hoger in het beeld. Mijn voorkeur gaat vaak uit naar een ruime voorgrond.

nr 1
Wat misschien ook opvalt is dat ik graag hulplijnen zet voor de eerste constructie van het beeld. Vooral als er een zekere bouw in zit. Dus horizon een verdwijn punten van de hoofdstructuur worden in heldere lijnen uitgezet.

nr2

Dan kan het schilderen beginnen. Met een redelijk grote platte varkensharen kwast (nr18) en een warme mengsel van rode okers, gebr. sienna en scheveningsrood middel schets ik de warme partijen in en probeer snel het hoogste contrast te vinden in licht en donker en warm en koel.
Dat laatste speelt zich boven af, bij de schuin oplopende dwarsbalk.

nr3
Na nog twee uur stug door werken is dit het resultaat

nr 4
Een werkman in rood overal werd op het laatste moment toegevoegd voor extra diepte en om de aandacht in het beeld nog meer naar links te verplaatsen. De stapel palets op de voorgrond zijn in het atelier verlaagd voor een vrijere doorkijk naar de boot.