donderdag 28 maart 2019

Van Fraeylemaborg naar naar Coffeecompany


Onder deze opzet van het interieur van de Coffeecompagnie zit een uitgepoetste maar nog vaag herkenbaar terras van de Fraeylemaborg. Beneden op het doek zijn de warme vierkante vormen nog te zien en boven een blauwe zweem van de lucht.


Die warm koel verdeling bij de mislukte opzet buiten kwam me goed van pas bij het interieur binnen.

 Morgen verder want deze dag werd gekenmerkt door soms een flauw zonnetje en daarna een dichter wordende bewolking. Dat zorgde ervoor dat het ook binnen te donker werd en ik moest stoppen.


woensdag 20 maart 2019

Espresso en laptops

Een nieuw schilderij in een hippe omgeving. De Coffeecompany in Groningen wordt meesttijds bevolkt door studenten die hier afspreken om samen te studeren achter hun laptop. Vroeger, heel veel vroeger, een paar eeuwen geleden had ik op die leeftijd als student niet veel te makken en hield mijn uitgaven bij in een klein schriftje omdat ik niks kon lenen en absoluut niet over mijn maand budget heen mocht gaan. Andere tijden andere zeden en de tijd dat je als arme student op je zolderkamertje achter je boeken zat is voorbij en nu sta ik hier de studenten te schilderen achter hun laptops terwijl ze aan hun white frozen moka lurken.



donderdag 14 maart 2019

In een keer raak.

Ik heb me dit keer in een luw hoekje geposteerd om strak langs de bar tegen de ober aan te kunnen kijken. Je krijgt wat actie cadeau en er is een mooi sterk contrast met het raam. De serveerster is opgebouwd uit verschillende elementen van de andere obers.


De eerste opzet is met bruinen en schetsmatig. Het liefst zou ik het achteraf gezien hierbij laten maar voor een expositie is het te schetsmatig. Waarschijnlijk zal ik het  een volgendekeer meer in de schets laten.


De ideale positie voor de schilder en zijn schilderskistje.


woensdag 13 maart 2019

Goed en mis.

Als ik op lokatie schilder  krijg ik regelmatig de vraag "Hoe lang doet u nou over zo'n schilderij?". In principe zou dat er niet echt toe moeten doen maar met zo'n antwoord kom ik natuurlijk niet weg. Ik vergelijk het wel eens met een patiënt die onder een partiële  verdoving ligt en aan de opererende chirurg vraagt wat hij in dat uurtje verdient. Iedereen laat dat wel uit zijn hoofd en begrijpt dat de vergoeding ligt in de jarenlange opleiding, dagelijks bijhouden van de vaardigheid en het dure ziekenhuis met apparatuur.


"De bediening'en 'De krant" beiden 10x10cm

Het onderhavig schilderij illustreert hetzelfde probleem wat betreft tijd en geld. Het linker schilderijtje waaraan ik een dag heb gewerkt en waarna ik de volgende dag het figuurtje heb weg geschraapt. Jammer maar helaas, verhouding niet goed en dan moet het weg. Het rechter schilderij ging wel redelijk goed en alles kon blijven staan. En zo gaat het regelmatig: mijn atelier staat vol met schilderijen die niet lukten, ergens niet goed waren, wrongen in de compositie en zo nog tien andere redenen waarom het geen weg naar een klant vond.