Schaatsen in Noordlaren

De winter van 2022 begon goed met in de eerste helft van december een heuse vorst periode. 'S nachts tot -10 c en dan schiet het goed op met de ijs aangroei.

Wat echter al jaren op mijn verlanglijstje stond was schilderen op de landelijk gelegen ijsbaan van Noordlaren.

Zo gezegd zo gedaan. De eerste dag was het niet al te koud omdat er geen wind stond. Wel een hoop drukte op het ijs omdat op woensdag middag de kinderen vrij hebben.

"Strijklicht op ijsbaan Noordlaren" olieverf op paneel 30x40 cm

 

De volgende dag terug gekeerd voor een grotere opzet van 50x60 cm. Toen stond er wel een strakke wind die het guur deed aanvoelen. 

Zuiderhaven in de herfst

Begin oktober toen de herfst bladeren mooi begonnen te kleuren ben ik begonnen aan dit schilderij van 30x60 cm van de Zuiderhaven in Groningen met zicht op het oude museum. Een klant zag het voorbij komen en wilde het schilderij uiteindelijk aanschaffen. Dat was een snelle verkoop zal men zeggen maar soms verdwijnt een schilderij uit het blikveld zonder dat je er geestelijk nog wat op kunt kauwen.

"Zuiderhaven"olieverf op paneel 30x60 cm

Helaas kreeg ik na de voltooiing en verkoop corona en was drie weken behoorlijk ziek.

Het eerste wat ik dan ook deed toen ik wat hersteld was naar dezelfde plek gaan  om te kijken hoe de herfst er nu uit zag. De stad was kaler maar niet minder mooi in de zon. Omdat ik humeurig wordt als ik niet kan schilderen, door wat voor een reden dan ook, in hetzelfde formaat een nieuwe versie opgezet. 

 

Website informatie

 Geachte bezoeker.

Op dit moment is mijn website: joostdoornik.nl tijdelijk uit de lucht. In de loop van  volgende week zal deze hopelijk weer te bekijken zijn.

"Vismarkt in de herfst" 60x50 cm olieverf op doek

Opdracht Oud-Katholieke kerk deel 2

Voor het voltooien van de opdracht van het kerkinterieur ben ik nog drie dagen terug gegaan naar de Randstad. Ik reis eigenlijk het liefst met de trein, met vouwfiets en lichtgewicht kampeer spullen in mijn rugzak. Bij aankomst fiets ik dan direct het centrum van Den Haag naar mijn opdracht locatie. 

Na afloop van de werkdag peddel ik een stuk buiten de stad richting Zoeterwoude waar ik dan kampeer.

Oud-katholieke kerk, Den Haag olieverf op doek 75x50 cm

 Ik bewaarde het gedeelte van de stoeltjes voor het laatst omdat dat het meest lastige gedeelte is. Het is een weer war van open vormen waardoor ook nog het licht speelt en ruimtelijk verloop. 

Dit is een foto van de eind fase. Op de laatste middag loop ik het hele schilderij af om alle elementen en details op een dezelfde nivaeu te krijgen en de aandacht van de kijker op de juiste plekken te focussen.

Dat kan je bereiken door bepaalde elementen te verzachten of te verscherpen bijvoorbeeld.

De Oud- Katholieke schuilkerk van de H.H. Jacobus en Augustinus deel 1

Een poosje geleden kreeg ik het verzoek van een klant die in Den Haag was opgegroeid en daar ten kerke ging om de oud-katholieke schuilkerk in Den Haag  vast te leggen.

De eerste dag was eigenlijk alleen een teken dag. In kleine en grotere tekeningen heb ik me vertrouwd gemaakt met de grote ruimte en verhoudingen van alle elementen. Deze heb ik overgenomen in houtskool op het doek. En toen op de vouwfiets terug naar de camping.

Met een combinatie van van Dijck bruin en gebrande Siena schets ik de donkere partijen in.

                                                                      

Einde tweede dag bijna alles is in de olieverf gezet en ik                                

 schets met relatief mager verf d.w.z  met olieverf en een beetje oplosmiddel.

Eind resultaat op de derde dag. Het bleek dat de blauwe kussentjes van oudsher al op weerstand stuitte bij de kerkgangers dus die worden straks koel satijn groen.

De belangrijkste elementen zoals de fantastisch vormgegeven Vlaamse spreekstoel en het altaar werk ik zover als mogelijk uit. Na de vakantie nogmaals naar Den Haag voor de laatste fase.

  

 

Balkon tafel nr 3

Omdat ik het zo'n leuk onderwerp vind en het dus niet kan laten om dan een "hetzelfde maar dan anders'  schilderij te maken, Heb ik dit jaar naar Italië een aantal eigen tafellakens meegenomen om mijn tafel mee te bedekken.\

Mijn collega die mee was, zei dat ik het tafelkleed meer beweging moest geven om het hele statische van de voorstelling te vermijden. Altijd heel bruikbaar, collega schilders die mee denken en suggesties doen.

"Avond bries op het balkon, Bolsena" 

Het juiste licht was tussen 17 u en 20:15 en dan had de zon nog redelijk wat kracht dus aangenaam schilderen zonder shirt. (die werd toch alleen maar vies door het gemanoeuvreer in het nauwe hoekje.

Het makkelijkst vind ik een opbouw van achter naar voren in acryl en een kale tafel. Daar op geef ik schets matig alvast de schaduw aan van de objecten .

Een foto van de eerste avond als ik in een beperkt acryl palet het schilderij opzet. Als acryl, palet gebruik ik een simpele deksel van een grote mayonaise emmer die je wel een ziet liggen op de markt na sluiting.

 

De mannen op het terras aan het Lago di Bolsena

Vaste gewoontes hebben een voordeel voor de buiten schilder. Zo komen elke dag tussen 10 en 12 en in de namiddag hetzelfde groepje mannen op het terras van Bar del Porto  aan het Lago di Bolsena samen om het leven te bespreken. Of de politiek en de inflatie die hun pensioen op eet.

"Discorso I" 22x 26 cm olieverf op paneel

In d e tweede versie heb ik de cirkel wat wijder gemaakt en het formaat wat ruimer.

Mijn modellen gaan wel klokslag 12 uur weer naar huis om de warme maaltijd te nuttigen die ongetwijfeld hun vrouwen en dochters hebben bereid.

 

Slaapkamer in Via Parione

Dit jaar zit ik zonder cursisten in het huis in Italië in Bolsena. Ik heb nu meer tijd om zelf te schilderen, hoewel twee weken al schilderend voorbij vliegen. Het huis is mooi en schilderwaardig dus voor dit schilderij rol ik direct 's ochtends uit bed en sta dan al vroeg achter de ezel. Ik heb van dit schilderij in 2017 een zelfde versie gemaakt alleen een stuk kleiner.

Voor deze versie heb ik eerste een vrij complete opzet in acryl gemaakt. Omdat het geen makkelijk onderwerp is heb ik het zoveel mogelijk uitgewerkt in acryl.

"Slaapkamer met ochtend zon, Via Parione" 30x50 cm acryl en olieverf op doek

 

Acadenie gebouw in Groningen

 Voor de lopende plein-air expositie die ik samen 

 

Interieur Plantage, Artis

"Interieur restaurant Plantage bij Artis"  olieverf op doek 30x40

 

Dit restaurant schilderij in Amsterdam kent een lange voorgeschiedenis. Een aantal jaren geleden wilde ik als zoiets maken  van een ander standpunt in aquarel. Maar daar kwam ik niet goed uit, de verhouding van de mensen kreeg ik niet goed op orde. Sommigen waren te groot, andere weer te klein. Dat zorgde ervoor dat de figuren aan mekaar plakte omdat de onderlinge ruimte niet klopte.

Dit keer moest ik het anders benaderen. Maar eerst maar het perspectief bepalen van de ruimte. De kruizen op de tafel geven het perspectivisch midden. 

Ik gebruik mijn penseel om tegen het "tafereel" te meten om de juiste hoek te bepalen.

Dit keer heb ik de twee mannen vooraan compleet uitgewerkt. Ze bleven lang zitten en werden zo mijn referentie punt voor de grote van de schedels verderop. Of dichterbij. De eerste dag had ik een lange schilder sessie met somber weer, maar dat maakte niet zo uit. De tweede ochtend heb ik ik het zonlicht erin geschilderd en de hele dag met de zon mee geschilderd.

Schilderen bij het Artis terras.

Update. 27-4-2022

Het uiteindelijke resultaat is naar tevredenheid. Ik worstelde wel met het tweepunts perspectief.

De verdwijnpunten zaten links en rechts buiten het beeld dus ik moet tijdens het schilderen steeds wat bijsturen omdat ik met het penseel minder secuur ben dan met houtskool. Dat komt omdat ik tijdens het schilderproces op veel dingen moet letten, toon, kleur, de vorm van de figuren op het terras die opstaan en weggaan.

" Terras Plantage bij Artis met boom" olieverf op paneel 40x35 cm

Voor de expositie in de Amstelkerk die op 3 mei opent ben ik voor de tweede keer terug gegaan naar Amsterdam. Ik had nog wat schilder ideeën  voor het het gebied rond de Plantage Middenlaan.

Een versie, de onderste, is zo goed als af. Het fijne van terugkeren naar dezelfde locatie, is dat je nog een keer goed kan kijken naar de afbeelding en of het echt klaar is en of je er tóch niet wat aan moet doen. Wat is af in het schilderij als je geconfronteerd wordt met een wereld aan details. 

Het vervelende was dat bij terugkomst men een lelijke rij planten voor het terras heeft neergezet zodat ik het gedeelte van voeten en tafelpoten bij mekaar moet fantaseren. 

Terras van Artis" 25x35 cm olieverf op paneel

 

Nieuwe expositie met Hans Versfelt

 

Montelbaanstoren in de ochtend

Ook dit is een omgeving waar Vreedenburgh veel geschilderd heeft. Achter mijn rug is een een vrij lelijke glazen wand van hoogbouw verrezen die het IJ volledig afschermt. Maar deze zijde van de brug is nog redelijk bewaard gebleven. Ik ben nu bezig met twee versies. Een ochtend versie een eentje in de middag.  

"Montelbaanstoren in de ochtend" 50x50 cm 

 Deze versie is nu in het eerste stadium waarbij ik zoals gewoonlijk vlot probeer te te komen tot de uiterste in de licht donker verhouding. Het is wel zo dat schilderen in tegenlicht sneller gaat als schilderen met het licht in de rug. In tegenlicht worden de vormen meer gebonden en vervagen de details.

Dankzij het stabiele  mooie weer ben ik in staat om goed door te werken.

 

Damrak 2022

Damrak in avondzon 50x60 cm olieverf op doek

Voor een aankomende expositie schilder ik de laatste week van maart in Amsterdam. Na weken van regen en stormen eind februari en begin maart is het nu opvallend mooi voorjaars weer met koude noorder winden afgewisseld met zachtere dagen.  

"Damrak in de avondzon" 50x60cm olieverf op doek

 Voor dit schilderij heb ik me op de hoek bij Hotel Victoria geposteerd en kijk richting de Dam en heb het Beurs gebouw prominent in beeld. Voor dit idee put ik uit een tweetal schilderijen, nl "Zicht op het Damrak "van Cornelis Vreedenburgh waar ik toevallig tegen aan liep op de PAN in Amsterdam. Zijn standpunt was een stuk naar achter, maar daar lopen nu de tramrails en een drukke verkeersweg dus helaas kon ik het beeld niet ruimer nemen. Verder heb ik altijd een van mijn all time favourites in mijn achterhoofd namelijk Boulevard de Cappucines van Monet.

Het scheppingsproces van dit schilderij was wel een slopende weg omdat ik met de rug naar het Centraal station sta waar heel easy jet stedentrip publiek komt aanlopen richting een stad al reeds overbevolkt is door dagjes mensen. De stroom mensen gebruik ik nu als een verlopend kleurrijk lint en donkere tegenhanger van de door de avondzon beschenen Beurs gebouw.  

Dit alles voor de plein-air expositie op 3 mei in Amsterdam (zie link)

https://www.limpression.nl/plein-air-amsterdam/

 

De gebaksvitrine van Doppio

Omdat ik de vrijheid heb en de dag rustig wil beginnen kom ik 's ochtends graag bij Doppio in Groningen aan de Brugstraat. De ruime koffiebar bevindt zich om de hoek van mijn atelier en dat is ook een handige afstand. Schilder ideeën ontstaan vaak door te kijken en te zoeken in mijn naaste omgeving of op weg naar het atelier. 

Na bijna dagelijks voorbij de vrolijke selectie aan gebak te binnen te lopen vormde zich een idee over een schilderij. Na permissie te hebben gevraagd kon ik aan de slag en stelde mijn ezel op in de ruime ingang. De tafels waar ik bij stond waren niet meer in gebruik vanwege de ruimte die de corona check in gebruik nam door het personeel. 

Haverwege het schilderproces wilde ik de onderste rand afsnijden en er een liggend formaat van maken maar na ampel beraad met collega's is er toch besloten om om het schilderij in een wat rustiger vierkant formaat te houden.

 De positie van schilder en ezel ten opzichte van de vitrine. Ik vond een wat schuine vitrine mooier dan deze hele rechte.

De Vismarkt acht jaar later

Een paar weken geleden bladerde ik door mijn opslag aan schilderijen in mijn atelier en stuite op een schilderij van een jaar of acht geleden van de Vismarkt die netjes ingelijst stond te wachten op betere tijden.

Ik had het geschilderd in de winter en toen had ik nog mijn Ijslandse hond Hugi die overal met mij mee ging. Meesttijds was hij aangelijnd maar op de vochtige koude tegels van de ingang van de Korenbeurs begon hij te bibberen en dan mocht hij een tijdje rondscharrelen op de markt om op te warmen. Als je goed kijkt is hij te vinden in het schilderij. De reden dat ik het schilderij had opgeborgen was dat ik gewoon niet tevreden was over het effect van het licht van de kraampjes. Het werkte niet zoals ik het in mijn hoofd had.

Omdat ik al die jaren niet heb stilgezeten en soms ook nog wat had opgestoken onder andere door de samenwerking met Hans Versvelt, durfde ik het nu aan om het schilderij weer onder handen te nemen. Zo zag ik dat hij bij een zelfde type schilderij van de Vismarkt de gewoonte had om de lucht en omgeving van de verlichte kraampjes donkerder te schilderen dan ik het interpreteerde op dat moment. Deze simpele toepassing om alles te verdonkeren waar geen kunstlicht scheen, was een prima oplossing om het schilderij weer vlot te trekken.