Een gestreept tafelkleed in het voorjaar.

Hoewel het moeilijke tijden zijn en we in qaurantaine zijn kan er nog wel buiten geschilderd worden. Op bezoek bij een collega schilder zagen we beide de potentie van een gedekte tafel schilderij in het heldere tegenlicht in dit mooie voorjaar.

"Een gestreept tafelkleed in helder voorjaars licht " olieverf op doek 70x100 cm

Joost Doornik en de Martini toren

Nog een fijne middag schilderen aan de Martini toren. Zon en wolken en een koude wind in de schaduw van het goud kantoor. Gelukkig kreeg ik een kop koffie van de aardige jongen die voor Thim Muskee aan het werk was in het pand achter mij.

Een grotere versie lijkt me ook wel wat, al was het alleen al omdat het midden gedeelte van de toren iets te kort is. Dus bij de volgende versie moet er wat van het plein af.

Vandaag verder met de Martini toren. Het was een frisse dag met wat buien en felle opklaringen, dus ideaal schilder weer. Het schilderij begint vorm te krijgen maar de het subtiele strijk licht is wel lastig.

Als Groningse schilder heb ik vele malen de A-kerk en haar mooie toren geschilderd maar nooit de Martini toren van dichterbij. Omdat ik wel interesse heb om eens een giclee voor in de winkel verkoop te laten maken is het een mooie aanleiding om de o zo geliefde d' Olle Grieze in de voorjaars zon vast te leggen. Ook was het zien van een groot schilderij van H. Schaap uit begin jaren dertig (schat ik) een inspiratie bron.

olieverf op linnen 50x40 cm

H. Schaap. 1878-1955

Na de het afmaken en de laatste verkoop van het schilderij van café Hooghoudt was mijn interesse toch weer gewekt toen ik aan de bar voor de lol met een aquarel setje aan het klooien was.

De aanleiding voor een schilderij is voor mij het moment dat ik teken of aquarelleer en opeens het schilderij ''zie". 

 In dit geval heb ik ook weer plezier in het aquarelleren en tekenen. Dus elke dag ga ik aan het eind van de ochtend eerst naar het café voor wat aquarel studies en daarna met de nieuwe informatie naar het café om verder te werken aan het olieverf schilderij.

Een weergave van het schilderij in ontwikkeling.

Langzamerhand komen er meer kleuren in zoals gele oker.

Reprise "Mobiel aan de bar"

Vorige week kreeg ik een aardige mail over een schilderij wat online te bekijken was via deze blog.

Het was geschilderd in café Hooghoudt, 4 jaar geleden. Naar aanleiding van een aantal aquarel studies waaronder twee meisjes die samen op een smartphone bezig waren aan de bar. Dit schilderij had ik niet afgemaakt, misschien omdat de winter inviel en ik het binnenwerken een beetje zat was, Als een werk dan een tijdje weggezet wordt kan je als schilder je oorspronkelijk idee kwijtraken. Een schilderij volgt vaak een soort gedachten stroom waarin het beeld van het moment verweven is met de techniek van het schilderij. Als het goed gaan vermengen de verftoetsen zich met tot een mooie uitspraak over dit geziene moment.

Na de pauze is het schilderij wat gaan zwerven door het atelier, soms nam ik het in de handen, keerde het een paar maal om en zette het weer weg. Andere ideeën kregen voorrang. Er is nog zoveel te doen. Totdat de bewuste mail opdook van een meneer die achte de bar had gestaan in het café. Of ik het schilderij nog had en of het te koop was. Door deze vraag heb ik het weer tevoorschijn gehaald en met hernieuwde interesse het paneel meegenomen naar café Hooghoudt om het
alsnog af te maken. 

"Mobiel aan de bar, café Hooghoudt" 

En dan blijkt het gewoon een heel leuk schilderij te zijn met een fijne diepte en een actuele situatie schets. Met dank aan de oud barman van Café Hooghoudt.

portret Maria

Het probleem van portret schilderen is, misschien wel meer dan andere onderwerpen dat je het goed moet bijhouden. Je raakt snel in de war over de posities in het gezicht. Bv de ogen zitten vaak niet goed ten opzichte van mekaar in het gezicht en ook de plek van het oog en afstand tot de neusbrug is een voortdurende bron van gepieker en opmeten.

Het was in dit geval prettig dat Maria veel geduld had met het schilderteam.

Ik wilde dit keer een rustig portret qua kleur maken dus ik heb mijn palet dit keer beperkt tot cadmium rood, ultramarijn, gele oker, gebr Sienna en wat Engels rood.

Obers van Cappuvino

Nadat ik vorig jaar een grote opdracht heb uitgevoerd voor de eigenaren van de koffiebar Cappuvino 

in Groningen kwam ik regelmatig terug met het schetsboekje. Met name de keurig aangekleden obers met hun witte overhemden onder het lamplicht en de zwarte gilet had mijn aandacht. De eerste versie is een kleine studie van 14x14 cm waar ik lang heb gewerkt totdat ik eindelijk door had wat de kern moest zijn van het schilderijtje. De scherper geschilderde biertap afgezet tegen de langzaam vervagende omgeving en het contrast in het midden bij de spiegel. 

Dus toen ik het beeld helder had ben ik vandaag een grotere versie begonnen van 50x50 cm. Het is een benauwd hoekje waar ik sta te schilderen en het schilderij staat geklemd tussen de spijlen van een trap maar het gaat net. Soms klem ik het doek vast tussen de trapspijlen en schilder om en om het linker dan wel het rechter gedeelte.

De tweede dag is het buiten somber en ik moet oppassen met vals licht door de binnen verlichting waardoor ik de kleuren geler meng dan ze werkelijk zijn. Daarom loop ik voortdurend naar buiten om de kleur temperatuur te controleren. De serveerster die vandaag bediende heb ik aan de toog gezet om een visueel verhaal neer te zetten. Jongedame wachtend, kijkend etc... vul zelf verder maar in.

Vandaag brak aan het eind van ochtend de zon door en dat was ook net wat ik nodig had. Dat geeft namelijk net een blauw/groene licht schittering op de tap en maakt de glazen ook wat koeler. het meisje aan de bar was zo aardig om vandaag terug te komen en model te zitten zodat ik wat dat betreft niet zoveel zelf hoefde te verzinnen. De achtergrond houd ik in zekere mate wat schetsmatig, werkt mooi als contrast tegen de uitgewerkte figuren en voorgrond. Het geeft ook een beetje de hoofd richting aan van de bewegingen in het schilderij.

"Twee obers en het meisje, Cappuvino" olieverf op doek 50x50 cm.

vandaag op 27 november kon ik na twee lesdagen weer verder met de voorstelling. Zo was het hoofd van de middelste ober iets te groot en werden de hemden van de mannen de verder opgehoogd in het licht. Ook de omheving kreeg wat meer kleur. Het schilderen gaat wel steeds trager omdat ik graag wat van eerste schetsmatigheid wil bewaren.

Mooie kamer in Noordbroek

Ik had het geluk een paar dagen te kunnen werken in het prachtig gerestaureerd huis in Noordbroek bij een collega kunstenaar. Deze man heeft een hoge graad van perfectie op het gebied van onderhoud en het klussen en de kamers zien er dan ook mooi uit. Natuurlijk kon ik tijdens het schilderen geen spatje verf knoeien maar op het het atelier had ik een groot laken en heb deze dagen daarop geschilderd.  

 De foto laat de situatie zien van het precieze moment wat ik vast wilde leggen.

Het schilderij meet 90x110 cm en een aantal vlakken heb ik ingeborstelt met een ordinaire schilderskwast voor plinten. Je moet als schilder snel werken om het verstrijkend licht goed vast te leggen.

""Herfstzon in mooie kamer " 90x110 cm olieverf op doek

Vandaag op maandag 7 okt heb ik verder gewerkt aan het doek. Ik heb de deur moeten rechttrekken want bij het nameten en discussies met een kritische collega op het atelier stond ie toch nog behoorlijk schreef. Optisch lijkt het  toch wat krom maar dat komt meer door de kleine lens van de camera. Verder heb ik het rood en de felle zon reflectie op de vloer.