Het schilderen an sich is al niet makkelijk maar het op gang komen en al je spullen meenemen is eveneens een fiks struikelblok. Zo zat ik in de auto en reed de stad uit toen ik me herinnerde dat ik mijn schilder jas vergeten was. En geld. Het overkomt me dus regelmatig als ik weer begin dat het even duurt voordat ik een eerste streek kan zetten.
Zoals op deze foto te zien is begin ik met het neerzetten van grote simpele partijen sneeuw paars blauw en de bosrand. Als ik een poosje niet geschilderd heb worstel ik soms met met het gegeven van "welke kwast moet ik ook alweer voor die bomen gebruiken en welke voor de figuren?"
Ik heb bij dit schilderijtje gekozen voor een eenvoudige compositie en het moment als de schaatsers hun schaatsen aan of uitdoen. Ik schilder met een heel laag en zwak zonnetje in de rug. Morgen maar weer verder.