vrijdag 28 juni 2024

Dagen in Munsterland

 Voor een bijzondere opdracht ben ik nu een aantal dagen over de grens in Munsterland en wel in Lüdinghausen. Ik verblijf bij een allerhartelijkste en gastvrij echtpaar die mij deze opdracht hebben gegeven. Het idee komt van de man die al een jaar met mijn boekje in zijn hand herhaaldelijk had gezegd dat hij ook zo een geschilderde tafel wilde zoals die in mijn boekwerkje te zien was. Ze hadden reeds een werk van mij gekocht en dat hing in hun hotel.

Ik heb vijf dagen om het schilderij af te maken op een groter formaat want aanstaande zondag wordt het gepresenteerd bij het afscheid van zijn werk en verjaardag. 

Vanwege de tijdsdruk moet ik wel flink doorwerken en er moeten ook personen in het schilderij komen uit hun nabije sociale kring.



Na de gebruikelijke voorstudies en veel passen en meten is dit de opzet op formaat van 95x75 cm. Vanwege het gemak en de vlotheid is de onderschildering in acryl met Engels rood en Pruisisch Blauw.


Er is afgesproken dat er iemand door de het portaal naar binnenkomt. Het leuke is dat de hotel bezitters ook een hobby in het verzamelen van Engels zilverwerk hebben en daardoor een mooie collectie thee kannen bezitten, in een stijl die ik eerder gebruikt heb in andere tafels.


De fase van tekenen en alles in acryl omzetten is vaak het meest arbeidsintensief en als dat gedaan is kan het eigenlijke schilderen beginnen. Ik werk nu simpelweg in olieverf van voor naar achter waarbij de rode kussens en de donkere stoelen een goed ruimtelijk element vormen die de tafel prettig insluiten. Vandaag komt ook het eerste model die in de deur opening moet staan.

 

Deze sessie met de binnenkomende dame ging redelijk vlot, omdat ik het al duidelijk in mijn hoofd had. Ook is er een bosje hortensia's bij gekomen op tafel.


Uiteindelijk kwam er nog een stel aan een tafel links in de hoek bij, waar normaal de gasten zitten. Tijdens het inschilderen van de figuren kwam het echtpaar dat mij de opdracht gaf, achter mij zitten om te observeren hoe ik op dat moment de figuren erin zette. Gelukkig heb ik in mijn schilderscarrière veel voor een publiek gewerkt dus dat kon ik wel aan.