Enige tijd geleden had ik in café de Beurs een leuke aquarel studie gemaakt die zich ogenschijnlijk goed leende als opzet voor een schilderij. Tenminste, toen ik aan het aquareleren was zag ik het schilderij al voor m'n geestesoog verschijnen. Met nog wat tekeningen erbij als studie materiaal kon het haast niet fout gaan.
Echter toen het schilderij in grote lijnen erop stond bleek het te wringen. In de aquarel heeft de figuur links een belangrijk ondersteunende functie, in het schilderij is dat beeld helemaal weg en gaat het over andere dingen. Welke kant het op moest met het schilderij wist ik eigenlijk al schilderend niet meer en dat kwast niet lekker weg. Dat de scene een centrum ontbeert was de kijker al duidelijk.
Daarom terug naar af en het originele idee loslaten en opzoek naar een oplossing. Deze viel mij vandaag in de schoot door een meneer met een een vlammende rode das die aan de leestafel zat. Snel een tekening gemaakt en op een holletje naar het atelier om dit figuurtje erin te zetten.
De rode das zorgt net voor een aandacht trekkend accent en door het figuurtje links achter hem ietwat te verkleinen en te verkoelen verschuift het centrum automatisch iets naar links. Ook door het grotere warm/koud contrast.
dinsdag 30 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten