Dordogne na de regen

Eindelijk is het opgehouden met regen en is de kou wat uit de lucht. Na de koudste week van begin mei sinds 52 jaar in de deze hoek van Frankrijk. Het was niet zo'n ramp want 's ochtends gaf ik les aan een clubje belangstellende schilders, nog steeds op de Coustaty van de familie Brandsma in de buurt van St. Cyprien. Envaux was vanmiddag het doel toen de zon door de bewolking prikte. Het ligt aan de andere oever van de Dordogne, hemelsbreed heel dicht bij maar helaas vaart er geen veer meer dus ik moest een flink stuk om rijden.
Het werd mooi beschenen door een weifelende zon die uiteindelijk weer verdween wat me dwong om de lichtval er wat bij te verzinnen. Maar het was een heerlijk plek. doodstil en alleen het klateren van een beekje dicht bij verbrak de stilte.

Als het weer het toelaat morgen verder met dit paneel.

Vandaag 8 mei schijnt de zon tussen de middag wat langer en kan ik verder met het gezicht op Envaux, De zon heeft meteen kracht en prikt en een spijkerbroek voelt direct ongemakkelijk. Maar fijn verder geschilderd. Het hele schilderij heb ik over de hele linie wat intenser van kleur gemaakt. Morgen helaas laatste dag en moet ik dit mooie landschap achter laten.