Vanochtend zijn Hans en ik om een uur of tien naar het strand getogen om toch weer iets met de mooie strand hokjes te doen. Ik had me voor genomen om me aan te passen aan Hans z'n werkritme en dat hield dus in: geen kopjes koffie met tosti tussen door of in het strandpaviljoen achter ons fijn een stukje bloggen in de schaduw. Nee, niks van dat alles maar gewoon een hele dag aan een stuk door schilderen.
Hans had een liggende compositie met twee hokjes en ik een met een staandbeeld. Al met al had het noest door schilderen en goed resultaat en was eigenlijk goed te doen zolang je maar blijft zitten en niet staand wil schilderen.
Prachtig het vlakke licht achter het badhokje tegenover de scherpte van het hokje zelf, nog even het hokje op de grond zetten en het is perfect! Ik bedoel het hokje lijkt nu wel te zweven, ...
BeantwoordenVerwijderen