Leve de acryl!

Acryl is de uitvinding van de twintigste eeuw. Ideaal als onderschildering. Vroeger gebruikte men daarvoor eitempera of alkyd verf. Acryl droogt lekker snel en laat zich daardoor makkelijk overschilderen met olieverf (in tegenstelling wat in de wikipedia staat is acryl een prima drager en zonder risico te gebruiken) en is in tegenstelling tot olieverf vergevingsgezind. Dit keer probeer ik dit café interieur niet alleen op te zetten in acryl maar ook zo ver mogelijk af te schilderen in acryl. Mijn acryl palet ziet er wat anders uit als mijn olieverf palet, Zo gebruik ik als acryl basis kleur phtaloblauw (soort pruissisch blauw) en gebrande siena. 

  Dit is een foto van de situatie op het moment dat ik begon te schilderen. De man rechts bleef lang zitten en kwam daarom op het schilderij.

 Dit is de eerste opzet. Ik schilder op massonite en laat rechts vaak een randje ongeprepareerd om het schilderij makkelijk vast te houden en te vervoeren.

Dit is het stadium na de derde dag schilderen.

En dit is de vierde dag. Het enige nadeel van de acryl verf is dat het en wat glacerend effct heeft, je kan moeilijk echt dekkend schilderen en moet er regelmatig over heen om een dekkend effect te verkrijgen.

 Het schilderij is twee schilderdagen verder en ik werk nu verder in olie. Met name de lichtste partijen zoals spiegeling op de vloer heb ik er pasteus ingezet.Vooral de objecten dichtbij werk uit in olieverf terwijl juist achterin het café ik de acryl