Hoe maak ik een galerie? (2)

Vandaag ben ik verder gegaan met het afbouwen van de galerie. En zo nu en dan kwam een kunstenaar werk brengen of een vage bekende ooghoogte nemen. Het gaat waarschijnlijk als een lopend vuurtje door het plaatselijke kunst wereldje. Rutger Hiemstra, mede blogger heeft mooi werk gebracht en een foto van de galerie genomen waarna hij met photoshop ons pand heeft opgefleurd met een mooi naam bord op de gevel.

Hoe maak ik een galerie?

De zaak begint nu vorm te krijgen. De verlichting is rudimentair opgehangen. Zodat het bezoek wantrouwig vraagt of die bedrading zo blijft. Het hang systeem loopt netjes langs alle wanden en vanochtend hebben we een ontwerp gemaakt voor de belettering op de ruiten.
De beeldhouwster Fiona Zondervan heeft al wat van haar beelden neergezet en van buiten in de schemering is het een mooi feeëriek gezicht.

Een nieuwe locatie voor Galerie Doornik&Schelfhout

De oplettende lezer heeft vast al gezien dat er op de blog pagina een link is naar galerie Doornik&Schelfhout.
Dit is een galerie die ik samen met Olivier Schelfhout twee jaar had in een souterain bij de Oude Boteringe straat in Groningen. We hebben besloten om in het diepe te springen en een heel mooi pandje te huren aan de Munnikeholm 22 te Groningen. Het galerie wezen is bij mij te sterk in het bloed gekropen om er zo maar mee op te houden. Ik heb nog veel plannen en te veel mooie schilderijen bij collega's gezien dat ik het jammer zou vinden als ik daar geen leuke exposities mee zou kunnen maken.

We zijn deze week nog aan het klussen en gaan volgende week open en proef draaien en de puntjes op de i zetten. Dus als men is de buurt is kan men langs komen op de Munnikeholm 22 van woensdag t/m zaterdag van 12 tot 5. (openingstijden nog even voorbehoud)

Februari licht op de Vissersbrug

Vandaag een stralende heldere morgen met sneeuw en een zon die al weer wat hoger aan de hemel staat. Ik had nog een onaf schilderij van vorig jaar aan de atelier wand hangen. Eigenlijk moest ik in onze nieuwe Doornik&Schelfhout galerie klussen maar de roep van de olieverf was
sterker.
Ik moest snel doorwerken om het draaiende tegen licht bij te benen. Het effect van het ijs op het water is soms wat apart maar met snelle horizontale toetsen heb ik het wat proberen te binden. Het ruimtelijke effect moet versterkt worden door op de voorgrond de bomen scherper te maken en op de achtergrond de A-kerk wat te vervagen in de lucht.

Vroeg op!!

Voor mijn doen. Om op dit plekje iets voor negenen te staan met al het noodzakelijke bij me moest ik om zeven uur mijn nest uit.
Het effect van de blauwe schaduwen op het ijs waren echter van korte duur.
Dus heb ik als een bezetene staan kwasten en smeren en met mijn penselen gezwaaid. Morgen vroeg op het atelier kijken of het me bevalt en dan hopelijk weer verder.

Een blikkerig licht op de leestafel

Deze voorstelling verkrijgt zijn charme door de tegenstelling van warm licht op de voorgrond en het koele winter licht dat door de ramen naar binnen stroomt. Het is immers februari en op de Grote Markt in Groningen licht sneeuw.


Ik probeer daarom zo vlot mogelijk naar deze verdeling van warm en koud toe te werken.


Bij deze laatste versie heb ik alles verder uitgewerkt en de lampen bovenin toegevoegd om het koud\warm contrast te accentueren.

Van de week nog een paar keer terug naar de Drie Gezusters om wat veranderingen door te voeren, zoals de knik uit de linkerbuis gehaald. Ookzijn de figuren in de achtergrond wat verfijnd.

Koel en warm winterlicht in het Noorderplantsoen

Bij een opening van een expostie werd ik aangesproken door de partner van een goede klant. Ze had drie jaar geleden een bijna af schilderij gezien van het Noorderplantsoen met schaatsers. Het leuke van dit soort situaties is dat diegene soms een beter beeld heeft onthouden van een schilderij als de maker zelf. En dat zie ik ook als een soort kompliment. Het beeld wat je hebt geschapen heeft misschien meer indruk gemaakt op een toevallige kijker dan op je zelf. Toen ik het schilderij na enig zoeken had teruggevonden en aan de atelier wand had opgehangen begreep ik zelf niet waarom ik dit schilderij met veel potentie zo harteloos terzijde had geschoven. Het ging om bovenstaand schilderij.

Van dezelfde plek had ik vorig jaar ook schaatsers geschilderd. Zonder me bewust te zijn van de eerdere versie die op het atelier in de schappen stond. Toen ik de zonnige versie gisteren eindelijk had afgeschilderd en naast de recente versie had opgehangen viel me weer op hoe anders elke dag in ons land kan zijn. Het ene baad in een soort warme gloed en veel warme tonen met rode oker en gele okers en met sterk contrast in de schaduwen. De koele versie is meer tonaal met kleuren die op het palet dicht bij mekaar liggen

Garmerwolde in de sneeuw

De titel had ook kunnen zijn "Schilderen en schaatsen" Maar dit was weer zo'n dag waarop de doorsnee plein air schilder niet binnen kon blijven. Dus met mijn oud studenten Keimpe van der Kooi en Olivier Schelfhout eerst het Damsterdiep verkend. Het ijs hield goed. Na wat rondgesnuffeld te hebben aan de oevers van het Damsterdiep besloten we ons op Garmerwolde te concentreren. Helaas waren er nog geen schaatsers die ons als aanvullend motief konden dienen.
Maar het rode zeilbootje had wel mijn interesse en stak mooi af tegen het beijsde landschap.

Het weggetje langs de vaart had ook een fijn aanzuigende werking in het beeld. Na eerst wat gepuzzel met de ondertekening in houtskool om alles in gewenste mate op het doek te krijgen kon ik aan de slag met een verse tube rode oker en ultramarijn als onder schildering.
Wie de tweede foto nu goed bekijkt, die een half-uurtje later is genomen, ziet dat de schaduw van de knotwilg richting de kijker is gedraaid.


Dan is het zaak om als schilder niet alles steeds om te gooien en met de schaduw mee te schilderen. Ik houd vast aan de eerst aangebrachte schaduw strepen en probeer me niet van de wijs te laten brengen door het veranderende licht. En nu wachten op de volgende vorst periode voor het geplande Damsterdiep met schaatsers.