Een luifel van de Beurs

Een paar jaar geleden heb ik zoiets al eens geschilderd, maar omdat het schilderij verkocht is mocht ik best een nieuwe maken. Het standpunt is wel verschillend van het vorige schilderij. Het blijft gewoon een heel leuk en vrolijk onderwerp; terras met kleurig luifel in de laatste middag zon.

Helaas was ik te snel begonnen en liep te rommelen met mijn verdwijnpunt. Ik had dus wat hulplijnen nodig om de zaak op het juiste spoor te krijgen. Verder is er geen simpele onderschildering maar ga ik recht op mijn doel af hoewel ik wel moet bijsturen wat betreft de vorm.

Ik begin exact om vier uur te te schilderen, zodat ik het verschuiven van de zon over de luifel goed kan volgen. Dan moet ik soms na een uur weer ophouden omdat ik toevallig op de plek sta van de vrachtwagen die de A Heijn van waren voorziet tussen 5 en 6. De figuren op het terras probeer ik bij benadering weer te geven en alvast neer te zetten. Hoe verder ik met het doek ben hoe beter. Soms is het wachten op de juiste figuur op de juiste plaats.
Natuurlijk is het schilderen in de binnenstad van Groningen op een zonnige dag wel vragen om gedoe. Het wordt nooit echt vervelend maar ik moet wel eens al mij sociale gaven inzetten om het allemaal een beetje ontspannen te houden. Deze vrijdag werd ik gebruikt als een schilderend introotje voor een tv dating programma van BNN. Dus misschien nog een schilderend handje van mij a.s. vrijdag op tv.

Sloep in de haven

21 Mei en eindelijk normale temperaturen voor de tijd van het jaar, dus weer naar buiten! Ik was al eerder deze week bij de andere jachthaven en heb ook wel geschilderd maar was toch niet tevreden. Toch was dat geen verloren middag want je komt als schilder wel dichter bij je onderwerp. Het kost even tijd om de sfeer van het gebied van zon, water en bootjes tot je te nemen en uit het rond snuffelen en kijken een schilder waardig beeld te destileren.
Vrijdag middag liep ik op de andere jacht/zeilhaven rond en viel m'n oog op deze scene. De mensen stapten in op het moment dat ik de foto nam, dus die moet je maar wegdenken. Wat me beviel was de heldere primaire kleuren en de Z beweging die ik met de rode stippellijn heb aangegeven. Ik vind het prettig als er in de compositie een helder patroon zit. Dus bijv. een L of een V vorm.


Bij het opzetten eerst opzoek naar het verdwijnpunt en de lijnen die over het midden van de bootjes lopen naar hun verdwijnpunt. Deze heb ik nodig voor de constructie van de sloep.

Omdat de ondergrond relatief licht van toon is moet ik veel schilderen om het beeld compleet op het doek te hebben zonder storende lichte vlekken van de ondergrond.


Ik probeer zoveel mogelijk het hoofdonderwerp, de sloep, met zijn weerspiegeling uit te werken zodat de andere elementen in de achtergrond bijdragen aan de diepte door het hebben van de juiste toonwaarde.


Deze laatste versie is van 23 mei na weer een stralende dag. De sloep lag eigenlijk op een ander plek vandaag maar wel in de goede richting dus ik ben met ezel en al er even naar toe gelopen om er nog wat verder aan te werken.


Maandag 24 mei voor niks naar Paterswolde gefietst. Aangekomen, ezel opgezet, de lucht betrok en het was voorbij. De volgende opnieuw op de fiets en toen bleek het weer zich goed te houden, zelfs een soort vriendelijke wolkjes die ook mee konden op het schilderij. Ik was al van plan om de lucht wat aan te tasten met warme strepen en het zo levendiger te maken en meer mee te laten doen. Ook experimenteer ik wat met figuren in het schilderij voor een minder statisch beeld.

Eindexamen expositie Klassieke Academie

Na vijf lange jaren is het eindelijk zover, Marten Huitsing, Martha Asman, Sara van Epenhuysen, Abel Groenewol, Liesbeth Honders, Joke Klaveringa, Peter Siebesma, Lammy Alkema, Tineke Popma, Jan Willem Eskes, Piet van der Hoef en Keimpe van der Kooi zijn afgestudeerd en exposeren hun werk het Museum de Buitenplaats te Eelde. En is een zelf opgelegde opdracht van docenten en studenten tot een mooi einde gebracht met deze presentatie.
Eric Bos houdt eerste toespraak.

Het idee was om een alternatieve opleiding aan te bieden in het schilderen en tekenen naar de waarneming. Dat werd de Klassieke Academie. Dit kwam tevens voort uit onvrede over de richting die Akademie Minerva was ingeslagen, begin jaren negentig, met een lesprogramma die bijna uitsluitend nog was gericht op het conceptuele en moderne kunst. En daarom nu wat foto's van een heel geslaagde en ontspannen opening op 15 mei jongstlede.

Marten Huitsing krijgt diploma van Tom Hageman

Model Kiki van Keimpe van der Kooi

"Schaduw op trap" Jan Willem Eskes

"Winter bij dijk' Marten Huitsing

"Tafelkleed met servies" Keimpe van der Kooi

Gebak uit St Cyprien

Omdat het weer niet echt deed wat ik wilde heb ik van de week alvast wat stilleven materiaal gehaald waaronder een gebakje uit Saint Cyprien. In de hotel inventaris van Coustaty vond een ik mooi thee doekje met strepen wat ik op een verhoging vast prikte aan het raamkozijn. Voor de diepte in het stilleven is nog een streepje akkerland te zien.

Het hele schilderij is opgezet met een onderschildering in acryl met gebrande siena en ultramarijn. Daarna heb ik in olieverf het gebakje geschilderd en daarna de strepen van de theedoek

Dordogne na de regen

Eindelijk is het opgehouden met regen en is de kou wat uit de lucht. Na de koudste week van begin mei sinds 52 jaar in de deze hoek van Frankrijk. Het was niet zo'n ramp want 's ochtends gaf ik les aan een clubje belangstellende schilders, nog steeds op de Coustaty van de familie Brandsma in de buurt van St. Cyprien. Envaux was vanmiddag het doel toen de zon door de bewolking prikte. Het ligt aan de andere oever van de Dordogne, hemelsbreed heel dicht bij maar helaas vaart er geen veer meer dus ik moest een flink stuk om rijden.
Het werd mooi beschenen door een weifelende zon die uiteindelijk weer verdween wat me dwong om de lichtval er wat bij te verzinnen. Maar het was een heerlijk plek. doodstil en alleen het klateren van een beekje dicht bij verbrak de stilte.

Als het weer het toelaat morgen verder met dit paneel.

Vandaag 8 mei schijnt de zon tussen de middag wat langer en kan ik verder met het gezicht op Envaux, De zon heeft meteen kracht en prikt en een spijkerbroek voelt direct ongemakkelijk. Maar fijn verder geschilderd. Het hele schilderij heb ik over de hele linie wat intenser van kleur gemaakt. Morgen helaas laatste dag en moet ik dit mooie landschap achter laten.

In de Dordogne

Ik ben uitgenodigd om een paar dagen in de Dordogne les te geven. Ik zit in Coustacy tussen Sarlat en St Cyprien aan de Dordogne. Maar eerst zelf aan de slag. Ik vond in de buurt aan een zij arm van de Dordogne een klein roeibootje die een typisch voor deze streek een ondiepe vorm heeft.
Ik sta op een smal strookje modderige zand wat schuin afloopt dus ondanks mijn voorzichtigheid ben ik toch uitgegleden. Het is aan het eind van een half bewolkte dag en ook hier geld het devies; flink doorwerken. Vanavond ga ik nog even terug om wat door te werken.

Verder kon ik het niet laten om iets met het restaurant te doen wat de fam. Brandsma op het appartementen complex uitbaat. Ze hadden nog een servies staan en er lagen op tafel een bosje afgeknipte geraniums wat me op het idee bracht. Een mooi en fel kleur contrast in het geheel.
Ook hebben ze een aantal leuke en lieve kinderen waarvan er twee zo aardig waren voor mij aan tafel hun spelletje te doen. Ik moet nog wel wat aan de tafel schaven want het verdwijnpunt ligt wat te laag. Bij het opzetten van het schilderij was veel reuring om me heen en dat beinvloed mijn beoordelings vermogen qua ruimtelijkheid schijnbaar.

Vanochtend kwam de zon er aarzelend door en kon ik de tafel weer dekken. Het perspectief probleem lag in het feit dat het terras afliep en ik dat niet door had.